Week 7 & 8 - Kaapstad

Hallo allemaal!

Het heeft deze keer wat langer geduurd om mijn reisverslag bij te werken. Ik ben namelijk twee weken op vakantie geweest in Kaapstad en heb daar flink de toerist uitgehangen. Ik heb daar ontzettend mooie dingen gezien en meegemaakt, maar ik heb ook een dipje gehad. In dit reisverslag zullen alle hoogte (en diepte) punten van de afgelopen twee weken aan bod komen.

Op 4 november begon de trip. Omdat het van Johannesburg naar Kaapstad zo’n 16 uur rijden is, werd de autorit in twee dagen verdeeld en zou er een tussenstop gemaakt worden in Bloemfontein. De reis was lang, maar wel heel erg mooi. Het landschap veranderde naar mate we steeds dichter bij Kaapstad kwamen van kale dorre vlaktes naar groene heuvelachtige gebieden waar veel wijngaarden lagen. Prachtig! En toen doemde daar opens de Tafelberg vanuit het niets op. Heel indrukwekkend, vooral ook omdat er een misterieuze mist om de berg hing (dat noemen ze daar het ‘tafelkleed’). Het leek haast wel een film!

In Kaapstad verbleven we bij vrienden van Heather en Neil. Christa en ik sliepen in een soort bijkamer op matrassen op de grond. Deze mensen hadden twee honden. Heel leuk natuurlijk, maar het wordt wel wat minder als een van de twee op je bed plast… Ja, mijn bed. Heel fijn! Gelukkig heeft de hond het de rest van de tijd droog weten te houden en kon ik weer met een gerust hart onder de wol kruipen. Het andere hondje had de nare gewoonte tegen de tv te blaffen en midden in de nacht op je buik te springen. Ja, mijn buik. Je begrijpt natuurlijk dat er al snel voor werd gezorgd dat beide honden ‘s nachts niet meer werden toegelaten in de bijkamer.

Goed, wat heb ik allemaal gedaan en gezien in Kaapstad? Allereerst: het strand. Dat is zo mooi daar! Echt wit zand en straalblauwe zee. Heel veel Zuid-Afrikanen (en toeristen) komen vanwege het strand naar Kaapstad om vakantie te vieren. Langs de kust staat het dan ook vol met vakantiehuizen. De een nog mooier en groter dan de andere. Het water was echter wel superkoud, dus zwemmen zat er niet in. Er stond ook een flinke wind, maar het was er wel erg lekker weer (op een aantal donderbuien na dan).

Ook hebben we Seal Island bezocht. Dat was een eiland helemaal volgepropt met zeehonden. Om daar te komen maakte je een boottocht van ongeveer 20 min. Die tocht was echt prachtig, al moest je je soms wel goed vasthouden aan de reling vanwege de golven. Het was wel duidelijk dat we het eiland vol zeehonden naderden: het stonk ontzettend naar poep en vis. Gatsie! Het was wel echt heel erg leuk die beesten in het water te zien drijven. Wat zijn het toch leuke beesten. En de geluiden die ze maken! Op de terugweg kwam er opeens een jongen van Pakistaanse afkomst op Christa en mij afgelopen. Hij wilde met ons op de foto! Vet raar, maar ja. Aan de andere kant voelde we ons wel gevleid wegens deze onverwachte fotoshoot, dus hebben we flink staan poseren met die knul. Toen we weer aan wal kwamen stond er een gezellig bandje te spelen. Heel erg leuk! Al met al veel foto’s gemaakt van deze trip!

Een ander hoogtepunt (letterlijk) was de beklimming van Lions Head. Als je naar een foto van de Tafelberg kijkt, is dat de puntige berg aan de rechterkant van de Tafelberg. In het begin was het een gewoon pad dat redelijk steil omhoog liep en daarna moest je op rotsen klimmen om hoger te komen. Helaas heb ik hoogtevrees, dus toen we hoger en hoger kwamen werden mijn benen steeds wiebeliger. Toen we bijna bovenaan kwamen, zag ik hoe het laatste stukje eruit zag: een klimwand met een paar ijzeren uitsteeksels waar je je voeten op moest zetten en een ketting om je aan vast te houden… Tja, dat ging me toch echt te ver. Dus toen ben ik lekker in het zonnetje op een rotsblok gaan zitten en terwijl de rest dat enge stuk omhoog klom, heb ik allerlei foto’s van het uitzicht gemaakt en praatjes gemaakt met mensen die net als ik het laatste stukje oversloegen.

Daarnaast was het Victoria & Alfred Waterfront ook erg leuk. Dit is het historische hart van de haven van Kaapstad, waar allerlei winkeltjes en restaurantjes te vinden zijn. De gebouwen zijn in kolonialistische stijl gebouwd en het lijkt op sommige plekken wel alsof je eventjes terug in de tijd bent. Er zijn allerlei straatartiesten die muziek staan te maken. Erg gezellig daar dus!

Vanaf Waterfront hebben Christa en ik de boot gepakt naar Robbeneiland, het eiland waar onder andere Nelson Mandela gevangen heeft gezeten. Daar wilde ik van te voren echt heel erg graag naartoe. Om op het eiland te komen maakte je met een grote boot dezelfde overtocht als de gevangenen die daar naartoe werden gebracht. Heel veel (vooral zwarte) Zuid-Afrikanen bezoeken het eiland als ze in Kaapstad zijn. Ze kleden zich dan helemaal mooi en netjes aan, omdat het een plaats is die voor de verzets-geschiedenis ontzettend belangrijk is. Eenmaal op het eiland zag je de gevangenis meteen liggen. Wij kregen echter eerst met een bus een rondleiding over het gehele eiland. De gevangenis is namelijk niet het enige wat er op het eiland te zien is. Zo zijn er bijvoorbeeld verschillende Tweede Wereldoorlog bunkers te zien. Waar ik me erg over verbaasde was dat een groot leprozenkerkhof was waar de gevangenis gewoon overheen gebouwd was en dat er daarnaast altijd mensen op het eiland hebben gewoond. Er is gewoon een klein dorpje (waar nog steeds mensen wonen) wat enkele kilometers van de beruchte gevangenis af ligt. In dat dorpje woonden vroeger families van sommige gevangenen. Zo konden zij toch dicht bij hun geliefde zijn. Tegenwoordig wonen enkele van deze families er nog steeds. Nu verenigd met hun geliefden. Deze exgevangenen geven dagelijks rondleidingen in de gevangenis. Na de busrit kregen wij ook zo’n rondleiding en dat vond ik erg indrukwekkend. De man die de rondleiding gaf vertelde wat de gevangenen dagelijks meemaakten en dat door de apartheid zwarte gevangenen minder goed behandeld warden dan bijvoorbeeld Aziaten. Ze kregen minder te eten, minder kleren en moesten op een matje op de grond slapen. Ook heb ik de cel van Mandela gezien. Het is zo’n gek idee dat die man daar zo lang heeft gezeten. Heel indrukwekkend om te zien!

Als afsluiter van de vakantie zijn we gisteren naar Gold Reef City geweest: een pretpark in Johannesburg. Jeetje, wat heb ik gegild in de achtbanen! Vooral de Anaconda was verschrikkelijk eng. Het was een achtbaan waarbij je benen loshingen en waarbij je verschillende loopings, kurkentrekkers e.d. moest overleven. De waterattractie was wel mijn favoriet. Het leek een beetje op de Piranja in de Efteling. Daar heb ik ook meer gezien dan ik wilde… Tijdens het wachten zag je mensen in en uitstappen, kletsnat van het water. Een mevrouw stapte uit en haar hele broek zakte naar beneden… en niet alleen haar broek kan ik je vertellen… ieh! Crackattack! Maar goed, ondanks dit voorval heb ik wel een superleuke dag gehad.

Zoals jullie hebben kunnen lezen heb ik een mooie vakantie gehad en heb ik veel gezien en meegemaakt. Toch heb ik hier voor het eerst een dipje gehad. Doordat je op vakantie rustig aan doet, heb je minder om handen. Dat gaf me onbewust meer tijd om te denken aan thuis. Daarnaast kon ik niet skypen en dat is toch wel heel vervelend. Je kan je verhaal over de dingen die je meemaakt niet meteen aan je familie kwijt, alleen via de mail en dat is toch echt niet hetzelfde. Hierdoor heb ik een dag flinke heimwee gehad en miste ik iedereen thuis. Dat was echt niet leuk. Gelukkig was het na die dag ook weer over, maar ik moet wel eerlijk zeggen dat ik begonnen ben met aftellen. Ik ben nog 3 weken hier en daar zal ik nog flink van genieten, maar ik ben ook wel blij dat ik bijna weer naar huis ga.

Ik zou nog wel uren kunnen doortypen over wat ik allemaal heb meegemaakt, maar dan wordt deze blog veel te lang. Als ik weer thuis ben (die dag komt steeds dichterbij) zal ik jullie nog meer vertellen. Voordat dat zover is volgen er nog 3 drukke weken in het kindertehuis. Maar daar zullen jullie de volgende weken meer over lezen.

Baie groete en soen!

Debbie