Week 9 - Kaarsen en witte strikjes
Blijf op de hoogte en volg Debbie
26 November 2012 | Zuid-Afrika, Johannesburg
De negende week van mijn reis zit er op. Nog iets langer dan twee weken en dan ben ik alweer thuis! Na de vakantie in Kaapstad, moest er deze week weer gewoon gewerkt worden. Dat vond ik eigenlijk niet zo erg, want ja… daarvoor ben ik immers hier. Toch heb ik deze week weer twee special dingen meegemaakt en daarover zal ik uitgebreid verslag doen in deze blog.
Afgelopen zaterdag heeft Ethembeni een Carols by Candlelight georganiseerd. Dat wil zeggen: kerstliedjes bij kaarslicht. (ja ja, hier is iedereen al volop in de kerststemming!) Met dit evenement wilde het Leger des Heils geld ophalen voor het kindertehuis. Het was echter de allereerste keer dat dit georganiseerd werd, dus iedereen vond het wel een beetje spannend. Er was vooral bezorgdheid om de opkomst en… het weer. Het evenement zou namelijk worden gehouden in de open lucht. Het is hier immers zomer, dus dat zou moeten kunnen. Heel de week had de zon zich flink laten zien, maar op de ochtend van de Carols begon het keihard te regenen!
Uiteindelijk zijn we toch naar de locatie gereden: Zoo Lake. Dit is een prachtig park waar veel mensen uit Johannesburg in het weekend naartoe gaan om te picnicken, de hond uit te laten en te ontspannen. Het ligt tegenover de Johannesburg Zoo, dus vandaar de naam (niet dat er tijgers in dat park rondlopen ofzo). We hadden toestemming gekregen om de Carols op een specifieke plek in het park te houden en daar zijn we begonnen alles op te bouwen. Al snel merkten we dat de lucht lichter werd en dat het ophield met regenen. Mooi! Over het weer hoefden we ons niet druk meer te maken, maar er was wel een nieuw probleem. Zouden mensen ons wel kunnen vinden?
Ach ja, we trokken ons er weinig van aan en gingen door. Om half 7 begonnen we met de Carols by Candlelight. Eigenlijk was het te vergelijken met een soort mini mis die wij hebben op kerstavond in de kerk. De avond werd geleid door twee ‘captains’ die het verhaal van de geboorte van Jesus vertelden. Tussendoor warden er liedjes gezongen, die begeleid werden door de Leger des Heils-band uit Johannesburg. De mensen die waren komen kijken zaten op stoeltjes of op dekens op de grond. Er was geen entreeprijs, maar bezoekers moesten babyspulletjes meenemen om ‘ binnen’ te komen. Ze konden voor 5 Rand (50 eurocent) elk, een kaars en een programmaboekje kopen. Ook konden de mensen een gelddonatie aan het tehuis doen en daarvoor was er zelfs een pinmachine aanwezig! Het zag er heel sfeervol uit met al die kaarsjes in het donker. Het was al helemaal kerst!
Het was al met al een geslaagde avond. Tja, er waren misschien wat minder mensen dan verwacht, maar dat heeft de pret niet kunnen drukken. Er zijn genoeg babyspulletjes binnengekomen en voor een eerste keer is er genoeg geld opgehaald. Er is besloten om ere en jaarlijks evenement van te maken. En ja, ik kan zeggen dat ik bij de allereerste Ethembeni Carols by Candlelight aanwezig was!
Naast de Carols by Candlelight heb ik nog iets speciaals meegemaakt. Gisteren was er namelijk een ‘dedication’ in de kerk van het Leger des Heils voor 18 baby’s van Ethembeni. Dit is een beetje te vergelijken met het dopen uit de katholieke kerk. Het is een ceremonie waar een baby wordt toegelaten tot de kerk van het Leger des Heils en waarbij ouders beloven het kind op te zullen voeden volgens de normen en waarden van het Leger. Aangezien de baby’s van Ethembeni geen ouders hebben die voor hun zorgen, deden Heather en Neil deze belofte. Het kind is na de dedication echter nog geen lid van het Leger des Heils of een Christen. Deze keuze moet het kind in de loop van zijn of haar leven zelf maken. Wel wordt er een certificaat gegeven, waarin staat dat er een dedication voor de baby heeft plaatsgevonden. Dit certificaat krijgt het kindje ook mee als het Ethembeni verlaat.
Alle kindjes waren helemaal in het wit gekleed. De meisjes droegen witte jurkjes en hadden een haarbandje in en de jongetjes droegen een pakje (sommige met strikje!). Het zag er in ieder geval superschattig uit! We moesten met twee auto’s naar de kerk rijden en ja, je begrijpt dat dit wel flink proppen was. Ikzelf kreeg twee baby’s in mijn armen gedrukt en moest die de autorit stil weten te houden. Dat ging gelukkig redelijk goed. Eenmaal bij de kerk aangekomen kreeg iedereen een baby om vast te houden. Toen de ceremonie begon… ja, begon de mijne keihard te huilen. Fijn, had ik weer! Gelukkig zat er en verzorgster van Ethembeni achter mij, die de baby stil kon krijgen. Ondertussen kreeg ik weer een ander kind in mijn armen gedrukt en die begon gelijk in mn armen te poepen! Ja daaaag! Die heb ik ook gelijk maar weer afgegeven aan een verzorgster. Die ging haar meteen verschonen. Nou toen kreeg ik mn eerste kind weer terug. Dat ging gelukkig goed. Hij viel zelfs langzaam in slaap op mijn schouder. Dat zag er zo lief uit! Heel de ceremonie door heeft hij doorgeslapen dus ik had geen problemen verder.
Het was heel erg leuk om dit eens mee te maken. Vooral ook om te zien dat het er in de kerk van het Leger des Heils toch anders aan toe gaat dan in de katholieke kerk. Maar aan de andere kant zijn er ook weer veel overeenkomsten te zien. Kortom, ik heb weer veel geleerd deze week.
Baie groete en soen!
Debbie
-
26 November 2012 - 11:19
Robert:
Lieve Debbie,
Leuk om je verslagen te lezen en te volgen wat je daar allemaal beleeft. Het lijkt me een bijzondere ervaring! Nog heel veel plezier en succes de laatste paar weken; maak er iets moois van! Natuurlijk ook heel veel groetjes van Sylvia, Niels en Koen.
Groetjes
Robert -
26 November 2012 - 14:25
Sjaak:
De foto's zijn iig idd echt superschattig! Heel veel liefs en kusjes!! -
26 November 2012 - 21:07
Hans En Jose:
Lieve Debbie, je blog is weer geweldig !!!!
de foto's; wat zijn de kleintjes toch mooi en lief!!!!
groet en dikke kus, Hans en Jose. -
27 November 2012 - 20:22
Henri:
Weer een leuk verhaal! Fijn om te lezen. Nog ff hè, en dan komt de thuisreis weer in zicht. Nog een paar fijne en leerzame dagen! -
29 November 2012 - 16:29
Henny:
Honden plassen op je bed en springen op je buik , baby's beginnen te poepen op het moment dat je ze vast pakt . Volgens mij doe je iets niet goed . ik zou niet weten wat maar..... vreemd . Nou ik zou zeggen geniet van de laatste weken , die zullen wel voorbij vliegen . Sla het uitzicht op op je netvlies , bewaar de geluiden achter je trommelvlies , snuif de geuren op diep in je neus en sluit de mensen van daar op in je hart . Als je straks terug thuis bent zal dat alles helpen om je herinneringen " aan te kleden ". Veel liefs Henny -
30 November 2012 - 09:01
Toos Te Pas:
wat een mooie en leerzame ervaringen Debbie! Nog een paar fijne laatste weken en goeie reis terug alvast. groetjes Toos
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley